Papilloma - Viral etiyolojinin cilt ve mukoza zarlarının iyi huylu tümör oluşumu. Dar bir tabanda (bacak), yumuşak veya yoğun bir kıvamda, ışıktan koyu kahverengi renge kadar bir papilla görünümüne sahiptir. Papillomların cilt üzerindeki lokalizasyonu, iç organların mukoza zarında ülserasyon ve kanama - bozulmuş solunum, ses, bozulmuş solunum, ses, kozmetik bir kusur oluşumuna yol açar. Hastalığın nüksleri mümkündür, en zorlu komplikasyon malign dejenerasyondur. Papill'in çıkarılması elektrokoagülasyon, kriyodestrikasyon, cerrahi eksizyon, radyo dalgası yöntemi veya lazer maruziyeti ile gerçekleştirilebilir.
Genel bilgi
Papillomlar - Bu epitel hücrelerini ve cildi etkileyen bir hastalıktır. Papillomaların nedeni Papillomavirüs grubu Papoviridae ailesine ait insan papillomavirüsüdür. HPV arasında yüksek ve düşük onkojenik riskli virüsler ayırt edilir. Onkojenisite papillomları, virüsün DNA'sını insan hücre genomuna entegre etme yeteneği ile açıklanır.
İnsan papilloma virüsü ile enfeksiyon mekanizması
İnsan vücuduna girdikten sonra, ilk aşamada, HPV epitelyumun bazal hücrelerini etkiler. Mikrotrauma, sürtünme, çatlaklar ve diğer cilt hasarı, papilloma virüsünün vücuda penetrasyonuna katkıda bulunur. Uzun bir süre, virüs klinik olarak (kronik taşıma) tezahür etmeyerek öncelikle çoğalabilir. Virüs cildin yüzey tabakalarında, zamanla, papilloma virüsünün kronik taşıymasıyla bile yayılırsa, hücre hiperplazisi gözlenir.
İnsan papilloma virüsü dış ortamda yuvalandığından, enfeksiyon doğrudan temaslarla gerçekleşir. Zorunlu cinsel bağlar enfeksiyona yol açar; Sigara içme, hamilelik, endometriozis, vitamin eksikliği, immün yetmezlikler predisporting faktörlerdir, böylece virüs ile etkileşime girerken enfeksiyon meydana gelir. Enfeksiyon riski, örneğin masajla çıplak insan derisi ile sık temaslarla artar.
Papillomların klinik belirtileri
Papilloma, cilt veya mukoza zarlarının bir neoplazmıdır ve çevredeki dokunun üzerinde çıkıntı yapan papiller bir büyüme gibi görünür. Papillomalar cilt, mukoza membranları, inguinal bölgede ve cinsel organlarda lokalize edilir, bazı durumlarda papilomlar böbrek pelvisinde ve üreterlerin mukoza zarında bulunur.
Papilloma ciltle kaplı bağ dokusundan oluştuğundan ve kan damarları içerdiğinden, travma sırasında kanama mümkündür. Neoplazm, çeşitli yönlerde dağınık papilla şeklinde yukarı doğru büyür ve karnabahar gibi görünür.
Cildin derisi değişmeyebilir, ancak çoğu durumda papillomlar beyazdan kirli kahverengiye renktedir. Favori yerelleştirme - fırçaların ve ellerin derisi. İmmün yetmezliği olan hastalarda papillomatoz yaygındır. Ciltteki birincil değişiklikler enfeksiyondan 1-6 ay sonra ortaya çıkmaya başlar. Etkilenen bölgelerdeki virüsün konsantrasyonu, enfeksiyon anından itibaren 6. aya kadar maksimuma ulaşır, bu dönem en bulaşıcıdır.
Virüs tipine bağlı olarak, papillomların klinik belirtileri değişkendir. Bu nedenle, kaba papillomalar, kaba bir keratinize edici yüzeye sahip 1 mm çapında katı bir yumru şeklinde bakar. Vulgar papillomlar birleşmeye eğilimlidir ve bu nedenle genellikle cildin önemli alanlarını etkiler. Basit (kaba) papillomlar her yerde lokalize edilir, ancak daha çok parmakların derisinden ve avuç içlerinin arkasından etkilenir. Çocuklarda, özellikle gençler papillomlardan etkilenir, bu fizyolojik özelliklerden kaynaklanmaktadır, çünkü çocuklar kıyafetsiz sürünür. Tipik olarak, kaba papillomlar gruplar halinde bulunur, ancak birkaç yıl boyunca tek bir elementin uzun süreli varlığı mümkündür. İmmün yetmezlik koşulları ve genel hastalıklar sürecin yayılmasına katkıda bulunur, izole vakalarda, kaba papilloma maligndir.
Papillomaların nedensel ajanları PAPC 1.2.4'tür. Taban derisinde enfeksiyondan birkaç ay sonra, sıradan papilloma belirtilerine sahip ve çıkıntılı bir jantla çevrili küçük bir parlak yumru ortaya çıkar. Bazı durumlarda, küçük boyutlarda iştirakler, kabarcıklara dışa doğru benzeyen bir papilloma etrafında görünür. Sonra mozaik papillomatoz teşhis edilir.
Tabanlardaki papillomlar, özellikle yürürken genellikle ağrılıdır. Vakaların yaklaşık% 30'unda, küçük çocuklarda kendi kendini çözen, daha sık kendi kendine üretim gözlenir. Genellikle uzun süreli sıkıştırma ile parmaklar arasında görünen mısırlarla karıştırılırlar. Bununla birlikte, mısırlar, papillomların aksine, pürüzsüz bir yüzeye sahiptir ve cilt desenini korur.
Düz papillomların nedensel ajanları HPV 3.10'dur. Değişik ten renginin bu papilomları ve pürüzsüz düz koniler şeklinde bakar, bazen sarımsı veya hafif pembe bir gölge daha sık yuvarlak ana hatlar olabilir. Çok kanallı papillomlar da bulunur. Neoplazmlar ağrı, kaşıntı, etkilenen alan hiperemiktir.
Film papillomları, derideki neoplazmlar hakkında 50 yıldan daha yaşlı olanların yarısında teşhis edilir, bunlara acrochordlar da denir. Gözlerin çevresinde, kasıkta, aksiller boşluklarda ve boyunda lokalize olurlar. Birincisi, küçük boyutlu sarımsı bir gölge ortaya çıkar, bu da daha da artar ve yavaş yavaş 5-6 mm'ye kadar olan yoğun uzatılmış elastik oluşumlara dönüşür. Acrokordlar travmanın mümkün olduğu yerlerde lokalize edilirse, iltihaplanır ve incinirler. Film papillomları kendiliğinden kaybolmaya eğilimli değildir. Tanı konmuş papillomları olan hastalarda, rektum polipler sıklıkla gözlenir.
HPV 13, 32, ağzın mukoza zarında ve cildin üzerine hafifçe yükselen ve füzyona eğilimli küçük papiller neoplazmların dudaklarının kırmızı sınırında görünüm ile karakterize edilen lokal epitel hiperplazisine neden olur.
Papillomalardan biri nadiren Lewandovsky-Lutz'un (Warty Epidermodisphelia) papillomlarıdır. Çoğunlukla çocuklar ve ergenler hasta. Bazen siğil epidermodisplazi aile karakteridir. Klinik olarak ellerde ve ayaklarda çoklu kırmızı kahverengi benekli papillomlara benziyor. Papillomalar, ultraviyole radyasyona en duyarlı olan cilt bölgelerinde bulunuyorsa, vakaların% 30'unda malign ve komşu dokulara çimlenme olan malign tümörlere yeniden doğururlar.
Sivri koşulların patojenleri olan HPV, düşük, orta ve yüksek onkolojik dejenerasyon riski ile olabilir, bu nedenle keskin noktalı şekerlemeleri teşhis ederken, PCR muayenesinin her zaman yapılması gerekir. İnkübasyon süresi birkaç hafta ila birkaç aydır. Bazı durumlarda değişiklikler minimal olduğundan, bu papillomlar fark edilmez. Ana iletim yolu cinseldir. Risk grubu, immün yetmezliği olan ve sıklıkla değişen cinsel partnerlere sahip kişileri içerir. Dışa doğru, bacakta pembe veya soluk gri pigmentli sivri büyümelere benziyorlar.
Çoğu durumda, iç çamaşırı ile dokunma ve sürtünme yapılırken ağrı, yanma, kaşıntı, tahriş not edilir, genellikle yaralanır ve kanar. Vajinanın arifesinde lokalize olurlar, küçük labia üzerinde, daha az sıklıkla, baharatlı kondilomlar vajinada ve servikste bulunur. Erkeklerde üretranın deliği etkilenir. Hasar bölgesi bu şekilde cinsel davranışa bağlıdır, anal temaslar uygulayan insanlarda, perine ve perianal bölgede sivri kondiller bulunur. Bazı durumlarda, oral mukozada ve dudakların kırmızı sınırında, yine cinsel aktivitenin özellikleri ile ilişkili olan sivri kondilomlar teşhis edilir.
Larinks Juvenil papillomları nadiren kayıt, bunlara HPV 6.11'den kaynaklanır; Çoğunlukla, beş yaşın altındaki çocuklar hasta. Enfeksiyon doğum sırasında, doğum kanalı boyunca geçerken vajinada papilomlar ve çocuğa sahip olduğunda, erken bir nefes alır. Hastalık, hava sirkülasyonu ve konuşma bozukluklarının zorluğuna yol açan vokal demetlerdeki papiller büyümelerle karakterizedir.
Papillom tanısı
Papillomların tanısı bir dermatolog veya venereolog tarafından gerçekleştirilir. Çok sayıda virüs türü nedeniyle, kendi özelliklerine sahiptir. Sadece sivri siğillerin klasik durumunda görsel bir incelemeye dayanan doğru bir teşhis yapmak mümkündür, ancak bu virüs türü ve onkojenisitesi hakkında doğru bilgi vermez. Bu nedenle, neoplazmların papillomatöz doğasından şüphe duyulması durumunda, virüsün DNA'sının PCR tanısına başvururlar.
PCR teşhisi, sadece vücutta insan papillomavirüsünün varlığını doğrulamakla kalmayıp, aynı zamanda analiz sırasında vücutta kaç virüs olduğunu da teşhis etmeyi sağlar. Bu bir teşhis değerine sahiptir, çünkü virüs içeriğinin yüzdesini ve tipini bilerek, önleyici tedaviyi incelemek ve reçete etmek için yaklaşık enfeksiyon sürelerini belirleyebilir ve temas kişilerini belirleyebilirsiniz. PCR teşhisi ayrıca papillomların kronik bir seyir olup olmadığı veya bağışıklıkta eşzamanlı bir azalmanın bir sonucu olduğu hakkında bilgi verir. Bu tür veriler sayesinde yeterli tedavi reçete edilebilir.
Tek tedavi yöntemi papillomların çıkarılması ise, o zaman ameliyatla paralel olarak, sitolojik araştırmalar için bir biyopsi yapılır. Papillomlar dokusunun histolojik muayenesi daha doğru sonuçlar verir, çünkü muayene hücre olarak tabidir, bu nedenle katmanlarının doğru yeri ve dokunun yapısal özellikleri. Bu, vücuttaki değişikliklerin derecesi ve malignite olasılığı hakkında güvenilir sonuçlar verir, çünkü uzun vadeli ve eşitlik dışı papillomalar, yüksek derecede oncoris ile tespit edilen HPV'den daha sık kansere yol açar.
Kural olarak, PCR teşhisi doğada taranır ve analiz virüsün varlığını doğrularsa, ek bir çalışma gerçekleştirilir.
Papilloma tedavisi
Her durumda papillomların tedavi rejimi ayrı ayrı seçilir. Teşhis sırasında bir HPV tespit edilirse, ancak henüz klinik belirtiler yoksa, önleyici tedavi sitostatikler tarafından reçete edilir. Oldukça etkilidir ve birkaç yıl boyunca virüsü "sokmanıza" izin verir. HPV taşıyıcısı olan hastaların, periyodik olarak PCR muayenesi yapmaları ve insan papillomavis enfeksiyonunu eşleriyle tehlikeye atmamak için bariyer kontrasepsiyon araçlarını kullanmaları önerilir.
Inozin pranobeks, virüslerin çoğaltılmasını baskılayan antiviral ajan grubundan papillomların tedavisi için bir ilaçtır. İmmünomodülasyon özelliklerine sahip olduğu için en çok tercih edilenlerden biridir. Kullanım endikasyonları, sitomegalovirüs enfeksiyonları, kızamık ve kabakulak gibi diğer viral enfeksiyonların bir kombinasyonuna sahip papillomlar teşhis edilir. Herpes virüsü, kronik viral hepatit ve immün yetmezliğin varlığı da tedavi rejimine izoprinozinin dahil edilmesini gerektirir. Papilloma tedavisi uzun olduğu için, Papillo Pranobex sadece bir doktorun gözetiminde alınmalıdır, çünkü laboratuvar göstergelerini kontrol etmek gerekir. HPV'li tüm hastalara immünomodülatörler ve vitamin kurslarının kullanımı gösterilmiştir.
Cilt ve mukoza zarlarında HPV belirtileri varsa, lokalizasyon ve semptomlara bağlı olarak, papillomların kriyodestrikasyonuna, elektrokoagülasyona veya papill lazerinin çıkarılmasına başvurun. Radyo dalgalarıyla papillomların alınması için başka bir modern cerrahi tedavi yöntemi kullanmak mümkündür. Papilloma'nın malignite belirtileri varsa, eksizyon, sağlıklı dokuların yakalanmasıyla etkilenen alanın bir neşteriyle gerçekleştirilir.
Papillomların çıkarılmasının tam bir iyileşmeye yol açmadığı unutulmamalıdır, çünkü bugün HPV'de ayrıntılı bir ilaç yoktur. Bu nedenle, daha önce tanısı konmuş olan hastaların periyodik olarak incelemeleri ve antiviral tedavi kursları yapmaları gerekir.
HPV esas olarak cinsel olarak iletildiğinden, papillomların tek önlenmesi kontrasepsiyonun bariyer yöntemidir. Hamileliği planlarken, doğum sırasında ve yaşamın ilk yıllarında çocuğun enfeksiyon olasılığını azaltmak için virüsün tedavisini teşhis etmek ve gerekir.